Troutlodge balıklarının deniz suyuna transfer edildikten sonra büyümesi ve hayatta kalma verilerinin değerlendirilmesi
(Kasım Yumurtlama Grubu)
Tarih: 29 Nisan 2019 Yazarlar: Robert Iwamoto, Cortney Jensen, Kyle Martin
Troutlodge üretimi balıkların deniz suyuna transfer edildikten sonraki büyümesi ve hayatta kalması değerlendirildi. Kasım yumurtlama grubu triploid balıklar, dört farklı ağırlıkta (100g, 150g, 250g ve 300g) NOAA'nın Manchester Araştırma İstasyonundaki dairesel yetiştirme tanklarına aktarıldı. Transferler Eylül 2018'de başladı ve Ocak 2019'da sona erdi. 150g ve daha büyük ağırlıkta transfer edilen balıkların hayatta kalma oranı (%87 ila %99+), 100g grubuna göre (%38) önemli ölçüde daha yüksekti. Ölümlerin çoğu, transferden sonraki 7 gün içinde meydana geldi ve temel olarak transfer sırasında ve alt boy balıklarda görüldü. Proje optimal balık büyümesini değerlendirmek için tasarlanmasa da, sonuçlar Kasım grubunun deniz suyunda iyi büyüme ve FCR kapasitesine sahip olduğunu gösterdi. Tarih Aralığı: 28 Temmuz 2018 - 18 Nisan 2019 Genetik Grup: Kasım 2017 YC triploid Lokasyon: Manchester Araştırma İstasyonu (Kuzeybatı Balıkçılık Bilim Merkezi; NOAA Balıkçılık Servisi)
Troutlodge, denizde alabalık üretimi için sınırlı sayıda yumurta sağlasa da, deniz suyunda gökkuşağı alabalığı üretimi potansiyeli her gün artıyor. Ancak sektörün büyümesi için, sektör için en iyi uygulamaları formüle edecek temel veriler gereklidir. Gökkuşağı alabalığının deniz suyunda başarılı bir şekilde üretilmesi için en kritik darboğazlardan biri tatlı su ortamından deniz suyu ortamına geçiştir. Deniz suyuna başarılı adaptasyonu değerlendirmek için anahtar kriterler hem hayatta kalma hem de büyümedir. Transferden sonra (uyumsuzluk) kötü adapte olmuş balıklar hayatta kalmaya devam edebilir, ancak başarılı bir şekilde geçiş yapmış akranlarla karşılaştırıldığında zayıf büyüme, düşük kondisyon faktörü, parr (tatlı sudaki hali) emarelerinin yeniden ortaya çıkması gibi etkiler gösterebilir.
Gökkuşağı alabalığı, tatlı sudan deniz suyuna geçiş için hazırlandıkları smoltifikasyon sürecinden geçerler. Bu süreç yıllardır iyi tecrübe edilmiştir ve deniz suyu girişine hazır olmayı etkileyen faktörlerin tam olarak anlaşılmasını sağlamıştır. Fotoperiyot, smoltifikasyonu karakterize eden fizyolojik değişiklikler, genetik arka plan, alınan suyun tuzluluğu ve balık boyutu, deniz suyu adaptasyonunun başarısını etkiler.
Deniz suyuna girişin smoltifikasyon ile aynı zamana denk gelmesi, deniz suyunda başarılı büyüme ve hayatta kalma fırsatını sağlar. Smoltifikasyon ve osmoregülasyon kapasitesi, diğer kriterlerin yanı sıra balık boyutuyla da yakından bağlantılıdır. Bu projenin amacı, deniz suyuna giriş boyutunun sonraki adaptasyon üzerindeki etkilerini ve balık boyutunun fotoperiyodun normal kontrol etkilerini geçersiz kılıp kılmayacağını belirlemek için farklı ortalama ağırlıklarda deniz ortamına transfer edilen balıkların hayatta kalmasını ve büyümesini değerlendirmektir.
1. Denemenin Tasarlanması
Troutlodge tarafından üretilen dört genetik gruptan, Şubat ve Kasım yumurtlama gruplarının çelikbaş orijinli ve dolayısıyla deniz suyu üretimi için iyi bir potansiyel göstermesi muhtemeldir. Hasattan önce cinsel olgunlaşmayı önlemek ve kaçan ticari stokların vahşi benzerleriyle potansiyel genetik karışmasını önlemek için, deniz suyu üretimlerinde steril triploid balıklar önerilir. Bu nedenlerle, bu çalışmada Troutlodge Kasım 2017 triploid yumurtaları kullanılmıştır.
Deniz suyuna girişteki boyutun büyümeyi ve hayatta kalmayı nasıl etkilediğini gözlemlemek için Kasım 2017'de bir grup triploid balık dört ayrı gruba ayrıldı. Her grup, deniz suyuna farklı bir ortalama ağırlıkta -sırasıyla 100, 150, 250 ve 300g ortalama ağırlıklarda- alındı. Her grup yaklaşık 500 balıktan oluşuyordu ve NOAA'nın Manchester Araştırma İstasyonunda 30m çapındaki dairesel tanklara alındı. Her tanka Puget Sound'dan pompalanan deniz suyu verildi. Balıklar ortam ışığı koşullarına maruz bırakıldı.
Şekil 1, projeyle ilişkili faaliyetlerin zaman çizelgesini göstermektedir. Grup 1 Eylül 2018'de, ardından Grup 2 Ekim 2018'de, Grup 3 Aralık 2018'de ve son olarak Grup 4 Ocak 2019'da transfer edildi.
Şekil 1: Aşılama tarihini, dört grubun her biri için transfer tarihlerini ve numune tarihlerini gösteren faaliyetlerin zaman çizelgesi
Fotoperiyot, smoltifikasyonu teşvik etmede önemli bir rol oynuyor olsa da, bu projede fotoperiyot manipülasyonu kullanılmamıştır. Özellikle, deney balıklarının transfer sırasında başlangıçta azalan bir fotoperiyoda maruz bırakılmış olması dikkat çekicidir. Başarılı smoltifikasyon normalde sarmal helezon benzeri, artan fotoperiyotla ilişkilidir. Bu testteki balıklar bu nedenle en az optimal fotoperiyot uygulamasına maruz bırakılmıştır.
2. Yetiştirme Koşulları
Tatlı Su Yetiştiriciliği: Deniz suyu transferi öncesinde balıklar yaklaşık 50 gr iken, Doğu Washington'daki Troutlodge'un ELM II tatlı su kuluçkahanesinden, Tacoma tatlı su sahasına transfer edildi.
3. Toplanan veri
1. Hayatta Kalma
Grup 1 deniz suyunda 217 gün, Grup 2: 182 gün, Grup 3: 128 gün ve Grup 4: 98 gün kaldı. Deniz suyuna başarılı adaptasyon, hem hayatta kalma hem de büyüme ile tanımlanır. Kötü adaptasyon sergileyen balıklar transferden hemen sonra ölebilir veya yavaş büyüme, uyumsuzluk sergileyebilir. Deney grupları çok az uyumsuzluk gösterdi (Tablo 1) - balıklar ya hayatta kaldı ve büyüdü ya da transferden hemen sonra öldü. Nihai envanterdeki dört grubun tümü için uyumsuz balıkların görülme ortalaması %1'den biraz fazlaydı.
Tablo 1. Nihai toplamda kaydedilen uyumsuzluk, hastalık ve fiziksel deformitelerin görülme yüzdeleri.
Hasta ve deforme olmuş balıkların görülme sıklığı genel olarak nisbeten düşüktü. Deformiteler genellikle kaudal sap deformasyonu şeklindeydi. Hastalıklı balıklar genellikle furunkülozun görsel semptomlarını gösterdi. Uyumsuzluktan farklı olarak, dört grup arasında hayatta kalma açısından önemli farklılıklar vardı (Şekil 2 ve 3). Grup 1'de, transferden sonraki 7 gün içinde deniz suyuna çok zayıf adaptasyona işaret eden çok yüksek ölüm oranı görüldü (aktarılanların %52,5'i yaşadı). Transferde hedef boyut minimum 100g olmasına rağmen, bireysel ölüm verileri ölümlerin çoğunluğunun 50-75g arasında olduğunu gösterdi.
Kalan üç grup, projenin sonunda %87,0 (Grup 2) ile %93,4 (Grup 3) ve %99+ (Grup 4) arasında değişen yüksek ila çok yüksek hayatta kalma oranları sergiledi. Hemen hemen her durumda, ölümler, ilgili grup transfer boyutlarının ortalama ağırlığında veya altındaydı. Verilerin gösterdiği gibi, deniz suyunda hayatta kalma, balığın transfer sırasındaki büyüklüğü ile doğrudan ilişkiliydi.
Şekil 2: Her grup için kümülatif mortalite yüzdesi.
Şekil 3: İlk 30 gün boyunca ve projenin sonuna kadar her grup için ölüm oranı.
2. Büyüme
Bu projenin amacı öncelikle deniz suyu giriş ağırlığı ile hayatta kalma arasındaki ilişkiyi belirlemek olsa da, uyumsuz balıklar deniz suyuna maruz kaldıktan sonra gelişemediğinden büyümenin adaptasyonun bir göstergesi olması da ilgi çekiciydi. Özellikle ilgi çekici olan, azalan bir fotoperiyot ve azalan deniz suyu sıcaklık profilinin, Kasım Troutlodge grubunun deniz suyunda büyüme kapasitesi üzerindeki etkileriydi.
Deneysel tasarımın sınırları nedeniyle (haftanın 5 günü günde bir kez elle besleme), farklı grupların maksimum büyüme profillerini tanımlamaya çalışmadık. Bunun yerine, birincil amaç, her bir grubun transferden sonra büyümeye devam edip etmediğini belirlemekti. Her gruptan, ayda bir veya ayda iki kez olmak üzere, grup başına 50 ayrı balık rastgele toplanarak ve ağırlıkları ve uzunlukları belirlenerek örneklenmiştir. Nihai veri toplamada, her bir tankın sayımı elle yapıldı. Transferden proje sonlandırılmasına kadar her grup için büyüme profilleri Şekil 4'te gösterilmektedir.
Şekil 4: Her grup ve sıcaklık profili için deniz suyundaki büyüme eğrisi.
Tablo 2: Her bir grup için deniz suyuna girişten son örneklemeye kadar, Günlük Ağırlık Artışı (ADG), Termal Büyüme Katsayısı (TGC) ve yem dönüşüm oranı (FCR)
Dört grubun her biri, azalan fotoperiyot ve yetiştirme sıcaklığına rağmen proje süresi boyunca önemli ağırlık artışları gösterdi. Grup 1, en yüksek ortalama günlük ağırlık artışı ve termal büyüme katsayısına ve en düşük yem dönüşüm oranına sahipti (Tablo 2). Bu farklılığa iki faktör katkıda bulunmuş olabilir:
Yem dönüşüm oranı (yem miktarı/ağırlık kazancı miktarı), transfer zamanından projenin sonlandırılmasına kadar, Grup 1 için 1.16, Grup2,3 ve 4 için: 1.54, 1.83 ve 1.81 olarak hesaplanmıştır(Tablo 2).
Tablo 3. Her grup için final stok yoğunluğu.
Bu proje, Troutlodge'un Kasım yumurtlama grubunun kesinlikle deniz suyunda hayatta kalma ve büyüme kapasitesine sahip olduğunu ve deniz suyu adaptasyonunun balık boyutu ile ilişkili olduğunu gösterdi. Ayrıca girişteki boyut, mevsimsel azalan fotoperiyot ve sıcaklığın olumsuz etkilerini iyileştirmiştir. Girişteki büyüklük ile optimal büyüme ve hayatta kalma arasındaki kesin ilişki henüz belirlenmemiş olsa da, bu projenin sonuçları, Kasım grubu triploid balıkların 100 g veya daha fazla aktarılırsa hayatta kalacağını ve daha büyük boyutların muhtemelen daha yüksek hayatta kalmayı sağlayacağı görülmüştür.
Bu deneme, Troutlodge Kasım grubu için başarılı deniz suyu transferinde alt boyut sınırını kesin olarak belirlemedi, ancak 75 g'dan daha az balıkların sonbahar aylarında transfer edildiğinde deniz suyuna iyi uyum sağlayamayacağına dair kanıtlar verdi.
NOAA'nın Manchester Araştırma İstasyonu, smoltifikasyon araştırması için ideal bir platform sağlar. Diğer Troutlodge genetik grupları, özellikle de Şubat ve Mayıs yumurtlama grupları için deniz suyu adaptasyonunun daha fazla test edilmesini ve değerlendirilmesini, mümkün olduğunda aynı istasyonda denemesini tavsiye ediyoruz. Ayrıca, genotip-çevre etkileşimlerinin kapsamını ve varsa, özellikle deniz suyu için seleksiyon ihtiyacını belirlemek için tatlı su ile deniz suyu yetiştiriciliğinin anaç değerlendirmelerini de tavsiye ediyoruz.
Ayrıca, üretim koşulları altında performansı değerlendirmek için endüstri ortaklarıyla birlikte büyüme ve hayatta kalma denemelerinin yapılmasını öneriyoruz.
